در رفتگی لگن سگ یک وضعیت جدی است که می‌تواند باعث درد و مشکلات حرکتی قابل توجهی در سگ‌ها شود. این وضعیت زمانی رخ می‌دهد که سر استخوان ران از حفره لگن بیرون می‌افتد، که معمولاً به دلیل آسیب، ژنتیک یا بیماری‌های زمینه‌ای مفصل مانند دیسپلازی لگن اتفاق می‌افتد. گاهی هم تصادفات یا سقوط از ارتفاع عامل در رفتگی لگن است.
در این مقاله به بررسی 10علامت در رفتگی لگن سگ می‌پردازیم تا به شما کمک کنیم که علائم را زود تشخیص داده و به دامپزشک مراجعه کنید تا با شروع درمان به موقع، درد و استرس در این موجودات دوست داشتنی کم شود.
10 علامت رایج در رفتگی لگن سگ
۱. لنگش ناگهانی
یکی از بارزترین نشانه های در رفتگی لگن سگ، لنگیدن ناگهانی است. این حالت معمولاً بدون هشدار رخ می‌دهد و ممکن است پس از یک حادثه، مانند افتادن یا تصادف، ظاهر شود. سگ هایی که دچار این مشکل شده‌اند، اغلب وزن خود را روی پای آسیب‌دیده نمی‌اندازند و یا سعی می‌کنند کمتر از آن استفاده کنند.
۲. درد و حساسیت به لمس
دررفتگی لگن باعث درد شدید در مفصل ران می‌شود. اگر سگ شما هنگام لمس ناحیه لگن یا ران واکنش نشان دهد (مانند گریه کردن، ناله یا تلاش برای گاز گرفتن)، این می‌تواند نشانه‌ای از مشکل باشد. حساسیت به لمس به ویژه زمانی که مفصل جابه‌جا شده باشد، شدیدتر خواهد بود.
میتوانید برای کسب اطلاعات بیشتر در در مورد مشکلات استخوانی سگ ها؛ به وبلاگ علل خم شدن پای سگ مراجعه کنید.
۳. کاهش تحرک و مشکل در راه رفتن
سگ هایی که دچار در رفتگی لگن شده‌اند، معمولاً حرکت کمتری دارند و در بلند شدن یا نشستن مشکل دارند. ممکن است هنگام راه رفتن، به شکل نامتقارن قدم بردارند یا از راه رفتن خودداری کنند. این مسئله به دلیل درد و ناتوانی در استفاده طبیعی از پای آسیب‌دیده است.
۴. تغییر در وضعیت بدن و حالت نشستن
سگ‌هایی که دچار در رفتگی لگن سگ می‌شوند، ممکن است حالت نشستن غیرطبیعی داشته باشند. برخی از آن‌ها به شکل متمایل به یک سمت می‌نشینند تا از فشار روی مفصل آسیب‌دیده جلوگیری کنند. همچنین، ممکن است پاهای خود را به شکلی غیرمعمول قرار دهند.
۵. تغییر در رفتار و کاهش انرژی
درد ناشی از در رفتگی لگن سگ می‌تواند بر رفتار سگ تأثیر بگذارد. این حیوانات ممکن است کمتر بازی کنند، از فعالیت‌هایی که قبلاً لذت می‌بردند خودداری کنند، یا دچار بی‌حالی شوند. تغییرات رفتاری مانند تحریک‌پذیری یا گوشه‌گیری نیز ممکن است مشاهده شود.
۶. عدم تحمل ورزش و فعالیت‌های بدنی
سگ‌هایی که قبلاً از دویدن، پریدن یا بازی‌های پرتحرک لذت می‌بردند، ممکن است پس از دررفتگی لگن تمایلی به این فعالیت‌ها نداشته باشند. اگر متوجه کاهش سطح فعالیت یا پرهیز از دویدن و پریدن شدید، این می‌تواند نشانه‌ای از مشکل در مفصل لگن باشد.
۷. کوتاه شدن یک پا نسبت به پای دیگر
در رفتگی لگن سگ می‌تواند باعث کوتاه‌تر به نظر رسیدن پای آسیب‌دیده شود. این موضوع به دلیل تغییر موقعیت استخوان ران در محل مفصل رخ می‌دهد. در برخی موارد، پای آسیب‌دیده به سمت داخل یا خارج چرخیده به نظر می‌رسد.
۸. شنیدن صدای کلیک یا تق‌تق از مفصل ران
گاهی اوقات هنگام حرکت دادن پای آسیب‌دیده، صدایی مانند کلیک یا تق‌تق از مفصل ران شنیده می‌شود. این صدا به دلیل جابه‌جایی غیرعادی استخوان در محل مفصل ایجاد می‌شود و می‌تواند نشانه‌ای از در رفتگی لگن سگ باشد.
۹. تورم و التهاب در ناحیه لگن
در رفتگی لگن سگ می‌تواند منجر به التهاب و تورم در اطراف مفصل ران شود. این تورم ممکن است با لمس دردناک باشد و حتی در برخی موارد با قرمزی یا افزایش دمای ناحیه همراه باشد.
۱۰. عدم تعادل در راه رفتن و ایستادن
سگ‌هایی که دچار دررفتگی لگن شده‌اند، ممکن است هنگام راه رفتن یا ایستادن، تعادل نداشته باشند. این حالت به دلیل ضعف در پای آسیب‌دیده و تلاش سگ برای کاهش درد ایجاد می‌شود. در برخی موارد، ممکن است سگ به طور ناگهانی زمین بخورد یا از ایستادن روی پای آسیب‌دیده اجتناب کند.
به طور کلی شناسایی علائم اولیه در رفتگی لگن برای مداخله به موقع دامپزشکی بسیار مهم است. سگ‌هایی که لگن آن‌ها در رفته، ممکن است لنگش ناگهانی، مشکل در ایستادن و تمایل به تحمل نکردن وزن بر روی پای آسیب‌دیده را نشان دهند. دیگر علائم شامل راه رفتن غیرعادی، واکنش دردناک هنگام لمس و تغییرات قابل مشاهده در وضعیت پا است. در صورتی که درمان نشود، در رفتگی لگن می‌تواند منجر به مشکلات بلندمدت مانند آرتریت و آتروفی عضلانی شود و کیفیت زندگی سگ‌ها را به شدت کاهش دهد.
در رفتگی لگن سگ در کدام نژاد ها شایع تر است؟
همانطور که گفته شد، در رفتگی لگن سگ به دلیل ژنتیک نیز می‌تواند رخ دهد. برخی از نزاد های سگ بیشتر از سایرین در معرض این مشکل هستند که عبارتند از:
- ژرمن شپرد (German Shepherd)
- گلدن رتریور (Golden Retriever)
- لابرادور رتریور (Labrador Retriever)
- بولداگ (Bulldog)
- ماستیف (Mastiff)
- سنت برنارد (St. Bernard)
- باست هوند (Basset Hound)
- چائو چائو (Chow Chow)
تشخیص، درمان و پیشگیری از در رفتگی لگن سگ
اگر سگ شما هر یک از علائمی که در بالاتر گفته شد را نشان می‌دهد، باید فوراً به دامپزشک مراجعه کنید. دامپزشک با استفاده از معاینه فیزیکی، پرسیدن چند سوال از شما و دانستن تاریخچه پزشکی سگ شما و همچنین تصویربرداری، وضعیت مفصل سگ را بررسی می‌کند.
روش‌های درمانی شامل موارد زیر است:
- جا انداختن دستی مفصل: در برخی موارد، دامپزشک می‌تواند مفصل را بدون جراحی در جای خود قرار دهد.
- استفاده از مهارهای حمایتی: بستن مهار مخصوص می‌تواند به ثابت نگه داشتن مفصل و کاهش درد کمک کند.
- جراحی: در صورت شدید بودن آسیب، ممکن است جراحی برای اصلاح دررفتگی ضروری باشد.
- فیزیوتراپی و توانبخشی: پس از درمان، فیزیوتراپی می‌تواند به بازیابی حرکت و کاهش درد کمک کند.
پیشگیری از در رفتگی لگن سگ ها
- حفظ وزن ایده‌آل سگ: چاقی می‌تواند فشار بیشتری بر مفاصل وارد کند.
- تقویت عضلات لگن: ورزش‌های مناسب می‌توانند به استحکام عضلات لگن کمک کنند.
- جلوگیری از حوادث: مراقبت از محیط اطراف سگ و جلوگیری از افتادن یا ضربه می‌تواند خطر آسیب را کاهش دهد.
سخن پایانی
دررفتگی لگن سگ یک مشکل جدی است که می‌تواند باعث درد و کاهش کیفیت زندگی سگ شود. شناخت علائم اولیه این مشکل، مراجعه‌ی سریع به دامپزشک، و انجام درمان مناسب می‌تواند به بهبود سریع‌تر حیوان کمک کند. اگر متوجه تغییرات در راه رفتن، نشستن یا رفتار سگ خود شدید، بهتر است هر چه زودتر اقدامات لازم را انجام دهید.
منابع
